جستجو
-
۱تصویر
صورت تنخواه، ۱۳۲۹ ق
صورت اجناس (تنخواه) متعلق به خواهر نویسنده و خود وی
-
۱تصویر
دعوت محکمه برای حل اختلاف ارث، ۱۳۲۶ ق
دعوت محکمه شرع از سید علی اکبر و سید علی اصغر سمسار، پسران میرزا محمد ابراهیم سمسار شیرازی، بر حسب استدعای میرزا زین العابدین، پسر حاجی محمد حسن شیرازی، که وکیل حاجی محمود تاجر عبادوز، پسر ملا عبدالله شیرازی، است جهت حضور خود یا وکیلشان به منظور رفع گفتگو درباره ترکه مرحومه رقیه بیگم، همسر موکل مزبور که خواهر پدرشان است. ۱۶ ذیقعده ۱۳۲۶ ق
-
۳تصویر
لیست افراد عارض و معروض
اسامی افراد عارض و معروض همراه با نام محکمه، شماره دوسیه، و تاریخ آن
-
۱تصویر
درباره حق وکالت طلاق و رفع دعوا، ۱۳۲۹ ق
میرزا زین العابدین باید درباره دعوای بین شیخ محمدعلی و همسرش (دختر شیخ محمدرضا)، و دعوای خواهر شیخ محمدعلی و همسرش (حاج شیخ عبدالحسین)، بر سر اسباب و اثاث متعلق به هریک از زنان تحقیق کرده و سپس حق طرفین دعوا را مسترد و به ذیحق بدهد. همچنین در حضور وی، شیخ محمدعلی همسرش را طلاق داده و رجوع به زوجیت نخواهد کرد. به همراه مُهر شیخ محمدعلی و شیخ محمدرضا در انتهای سند
-
۱تصویر
پیش نویس نامه وکیل به محکمه، ۱۳۳۲ ق
پیش نویس نامه یک وکیل به محکمه درباره رد ادعای مدعی با اشاره به مصالحهای که قبلا بین موکلش و مدعی صورت گرفته و بنا بر آن مدعی دیگر حقی ندارد
-
۱تصویر
عریضه در مورد ارث
عریضه حاجی محمدی، کربلایی محمد کریم، کربلایی جلیل [خلیل؟]، و آغا بی بی، فرزندان مرحوم حاجی محمد جعفر رزاز، به حجةالاسلام آقای حاجی امام جمعه و جماعت مملکت فارس، جهت رسیدگی به متروکات و مخلفات پدرشان، چرا که سی و دو سال است پدرشان فوت کرده و حالا که برادر بزرگشان، مرحوم کربلایی علی (که به ملاحظه بزرگتری، تمام سهمالارث ورثه را تا به حال تصرف کرده بود) نیز فوت کرده، برادر دیگرشان، کربلایی مجید، بهاربند، حانوت رزازی و حانوت نان شیرینیپزی پدرشان را به ناحق تصاحب کرده است
-
۴تصویر
نوشته، ۱۲۸۷ ش
با نقل قولهایی از بهاء الله و عبدالبهاء شروع شده؛ اشاره به اهمیت ملاقات طایره، آقای چارلز ماسن ریمی، و آقای سیدنی اسپراگ درباره اتحاد میان شرق و غرب و گسترش بهائیت؛ در این جلسه، آقایان در مورد زنان آمریکایی با طایره صحبت کردند و او گردنبند مروارید خود را از گردن درآورد و به آقای ریمی داد تا آن را به زنان آمریکایی بدهد. این گردنبند هدیه ملکه ایران، خواهر مظفرالدین شاه، به طایره بود؛ همراه با لیست زنان بهائی که در شهرهای مختلف جلسه برگزار میکنند.